دوره 2، شماره 4 - ( بهمن 1397 )                   جلد 2 شماره 4 صفحات 345-334 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


گروه هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
چکیده:   (2379 مشاهده)
مقدمه: شواهد نشان می‌دهد که برخی از دانشجویان پرستاری و پیراپزشکی، سختی‌هایی را در محل کار و تحصیل خود گزارش می‌کنند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی ارتباط وضعیت تحصیل در دانشگاه با استرس و فرسودگی شغلی پرستاران و پیراپزشکان بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی قم بود.
روش بررسی: مطالعه‌ای توصیفی - تحلیلی بر روی 187 نفر صورت گرفت. جهت انتخاب افراد از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده گردید. در مطالعه حاضر، از پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیک، فرسودگی مسلش و استرس شغلی موسسه سلامت و ایمنی انگلستان استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS22 و آمار توصیفی و آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون، کای اسکوئر، آنالیز واریانس و تی مستقل تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: 6/56 درصد کارکنان محصل و 4/43 درصد آن‌ها غیرمحصل بودند. 82 نفر (4/77 درصد) کارکنان محصل و 59 نفر (8/72 درصد) کارکنان غیرمحصل از استرس بالایی برخوردار بودند. همبستگی آماری معنی‌داری بین سطح استرس و فرسودگی تمامی افراد مشاهده شد (05/0 ˂ P-value،
323/0- =
r). تفاوت آماری معنی‌داری در خستگی هیجانی (002/0 = P-value) و عدم کفایت فردی (001/0 = P-value) کارکنان محصل و غیرمحصل مشاهده گردید.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، پیراپزشکان و پرستاران در محیط پر استرسی کار می‌کنند و با توجه به نقش تحصیل در ارتقاء انگیزه شاید بتوان آن را به عنوان عاملی مهم به منظور بهبود خستگی هیجانی در نظر گرفت.
 
متن کامل [PDF 783 kb]   (707 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ایمنی
دریافت: 1397/5/28 | پذیرش: 1398/2/31 | انتشار: 1397/11/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.