دوره 1، شماره 1 - ( مرداد 1396 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 18-10 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
چکیده: (4360 مشاهده)
مقدمه: این مطالعه با هدف ارزیابی عوامل خطر و تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در آرایشگران شهر کرمان با استفاده از روش REBA در سال ۱۳۹۲ انجام گرفت.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. جهت ارزیابی عوامل خطر اختلالات اسکلتی عضلانی وضعیت کاری تعداد۲۰۰ آرایشگر زن و مرد شهر کرمان بصورت سرشماری و با استفاده از روش REBA مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد نیاز برای تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک جمع آوری و به نرم افزار SPSS16 منتقل و با آزمونهای آماری تی مستقل، رگرسیون لجستیک، آزمون کای اسکور و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در ناحیه کمر مشاهده گردید. میزان شیوع در مردان 70/4درصد و در زنان 52/7درصد بود. همچنین پس از کمر، گردن با 47/9درصد در مردان و 52/2درصد در زنان و زانوها با 60/6 درصد در مردان و 33/3درصد در زنان و مچ پاها با 52/2 درصد در مردان و 33/3درصد در زنان به ترتیب مقادیر بعدی شیوع را به خود اختصاص دادند. در کل 34درصد در سطح ریسک پایین، 57درصد در سطح ریسک متوسط و 9درصد در سطح ریسک بالا قرار داشتند.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی نواحی کمر، گردن و پاها در افراد مورد مطالعه نسبتا زیاد بوده و وضعیتهای کاری آنها نیاز به اصلاح دارد. بنابراین اصلاح ایستگاههای کار از طریق مداخلات ارگونومیکی، ارتقاء سطح آگاهی آرایشگران در خصوص عوامل خطر اختلالات اسکلتی عضلانی و روش های صحیح انجام کار ضروری است.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. جهت ارزیابی عوامل خطر اختلالات اسکلتی عضلانی وضعیت کاری تعداد۲۰۰ آرایشگر زن و مرد شهر کرمان بصورت سرشماری و با استفاده از روش REBA مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد نیاز برای تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک جمع آوری و به نرم افزار SPSS16 منتقل و با آزمونهای آماری تی مستقل، رگرسیون لجستیک، آزمون کای اسکور و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در ناحیه کمر مشاهده گردید. میزان شیوع در مردان 70/4درصد و در زنان 52/7درصد بود. همچنین پس از کمر، گردن با 47/9درصد در مردان و 52/2درصد در زنان و زانوها با 60/6 درصد در مردان و 33/3درصد در زنان و مچ پاها با 52/2 درصد در مردان و 33/3درصد در زنان به ترتیب مقادیر بعدی شیوع را به خود اختصاص دادند. در کل 34درصد در سطح ریسک پایین، 57درصد در سطح ریسک متوسط و 9درصد در سطح ریسک بالا قرار داشتند.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی نواحی کمر، گردن و پاها در افراد مورد مطالعه نسبتا زیاد بوده و وضعیتهای کاری آنها نیاز به اصلاح دارد. بنابراین اصلاح ایستگاههای کار از طریق مداخلات ارگونومیکی، ارتقاء سطح آگاهی آرایشگران در خصوص عوامل خطر اختلالات اسکلتی عضلانی و روش های صحیح انجام کار ضروری است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |