دوره 4، شماره 4 - ( 11-1399 )
جلد 4 شماره 4 صفحات 326-315 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار گروه هوشبری و اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی ساری، مرکز تحقیقات طب سنتی و مکمل، پژوهشکده اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
چکیده: (2065 مشاهده)
چکیده
مقدمه: بیماری‌های شغلی پوستی و به‌طور مشخص، درماتیت تماسی دست از شایع‌ترین بیماری‌های شغلی در میان کارکنان بهداشتی است. تکنولوژیست‌های جراحی به دلیل تماس با مواد آلرژی‌زا و محرک مستعد به ابتلای درماتیت تماسی دست هستند لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع درماتیت تماسی شغلی دست تکنولوژیست‌های جراحی و عوامل تأثیرگذار بر آن در مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد.
روش بررسی: جمعیت آماری این مطالعه توصیفی تحلیلی شامل ۱۲۵ نفر تکنولوژیست جراحی شاغل در بیمارستان‌های مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بودند که به‌صورت سرشماری در نظر گرفته شدند و سپس با توجه به معیار ورود و حذف از مطالعه ۹۷ نفر از نمونه‌ها بررسی شدند. ابزار سنجش و جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد خود گزارشی ناراحتی‌های پوستی شغلی نوردیک (NOSQ-۲۰۰۲) و مصاحبه حضوری انجام شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نرم‌افزار spss۲۳ در سطح معنی‌داری ۰۵/۰انجام شد.
یافته‌ها: ۶۸ درصد تکنولوژیست های مورد بررسی زن و ۷/۵۷ درصد افراد بیشتر از ۳۷ سال سن داشتند. نتایج مطالعه، شیوع درماتیت دست را ۴۵/۴ درصد (۴۴ نفر) نشان داد. بیشترین میزان شیوع درماتیت در ناحیه پشت دست‌ها (۲۴/۷ درصد) و لای انگشتان (۱۷/۵درصد) گزارش شد. ارتباط میان ابتلای تکنولوژیست های اتاق عمل به درماتیت تماسی شغلی دست بر حسب جنسیت (۰/۰۰۲=p)، سابقه کاری (۰/۰۲۸=p) و تعداد دفعات شست و شوی دست (۰/۰۲۱=p) معنا دار بوده است. همچنین سابقه اگزما و آلرژی (۰/۰۰۱ P ≤) به‌طور معناداری برافزایش درماتیت تماسی دست مؤثر بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده شیوع درماتیت تماسی دست در میان تکنولوژیست‌های جراحی بالا است. بنابراین باید برنامه‌ریزی جهت اقدامات پیشگیرانه و کنترل وضعیت فعلی در اولویت برنامه‌های مدیران بیمارستان قرار بگیرد. همچنین توصیه می‌شود مطالعات بیشتر در زمینه‌ی درماتیت‌های آلرژیک صورت گیرد.
مقدمه: بیماری‌های شغلی پوستی و به‌طور مشخص، درماتیت تماسی دست از شایع‌ترین بیماری‌های شغلی در میان کارکنان بهداشتی است. تکنولوژیست‌های جراحی به دلیل تماس با مواد آلرژی‌زا و محرک مستعد به ابتلای درماتیت تماسی دست هستند لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع درماتیت تماسی شغلی دست تکنولوژیست‌های جراحی و عوامل تأثیرگذار بر آن در مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد.
روش بررسی: جمعیت آماری این مطالعه توصیفی تحلیلی شامل ۱۲۵ نفر تکنولوژیست جراحی شاغل در بیمارستان‌های مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بودند که به‌صورت سرشماری در نظر گرفته شدند و سپس با توجه به معیار ورود و حذف از مطالعه ۹۷ نفر از نمونه‌ها بررسی شدند. ابزار سنجش و جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد خود گزارشی ناراحتی‌های پوستی شغلی نوردیک (NOSQ-۲۰۰۲) و مصاحبه حضوری انجام شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نرم‌افزار spss۲۳ در سطح معنی‌داری ۰۵/۰انجام شد.
یافته‌ها: ۶۸ درصد تکنولوژیست های مورد بررسی زن و ۷/۵۷ درصد افراد بیشتر از ۳۷ سال سن داشتند. نتایج مطالعه، شیوع درماتیت دست را ۴۵/۴ درصد (۴۴ نفر) نشان داد. بیشترین میزان شیوع درماتیت در ناحیه پشت دست‌ها (۲۴/۷ درصد) و لای انگشتان (۱۷/۵درصد) گزارش شد. ارتباط میان ابتلای تکنولوژیست های اتاق عمل به درماتیت تماسی شغلی دست بر حسب جنسیت (۰/۰۰۲=p)، سابقه کاری (۰/۰۲۸=p) و تعداد دفعات شست و شوی دست (۰/۰۲۱=p) معنا دار بوده است. همچنین سابقه اگزما و آلرژی (۰/۰۰۱ P ≤) به‌طور معناداری برافزایش درماتیت تماسی دست مؤثر بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده شیوع درماتیت تماسی دست در میان تکنولوژیست‌های جراحی بالا است. بنابراین باید برنامه‌ریزی جهت اقدامات پیشگیرانه و کنترل وضعیت فعلی در اولویت برنامه‌های مدیران بیمارستان قرار بگیرد. همچنین توصیه می‌شود مطالعات بیشتر در زمینه‌ی درماتیت‌های آلرژیک صورت گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلیه موضوعات بهداشت حرفه ای
دریافت: 1399/7/8 | پذیرش: 1399/11/4 | انتشار: 1399/12/4
دریافت: 1399/7/8 | پذیرش: 1399/11/4 | انتشار: 1399/12/4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |