دوره 2، شماره 4 - ( اردیبهشت 1397 )
جلد 2 شماره 4 صفحات 21-31 |
برگشت به فهرست نسخه ها
ارشد مهندسی شیمی (محیط زیست)، شرکت مدیریت تولید برق دماوند، تهران، ایران
چکیده: (50 مشاهده)
مقدمه: در کشورهای در حال توسعه تکنیکهای تصمیم گیری چند معیاره، از جمله راه های مهم در جهت غلبه بر محدویت های موجود مالی، اطلاعاتی و انسانی، رفع تضاد و تناقض در انتخاب راه حل جهت افزایش سطح ایمنی و بهبود بهره وری می باشد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه ریسک محاسبه شده توسط دو روش تصمیم گیری چند معیاره، شامل معیار باورپذیری مفاهیم منطق فازی و تاپسیس برای رفع تردید در انتخاب الویت های کنترلی می باشد.
روش بررسی: ابتدا جهت شناسایی خطرات، از دانش و تجربه گروهی از کارشناسان مهندسی ایمنی و بهداشت حرفه ای، مرور مستندات، مصاحبه با متخصصین و برگزاری جلسات طوفان فکری، استفاده شد. سپس، ریسک واقعی خطرات شناسایی شده با استفاده از روش تاپسیس و معیار باورپذیری منطق فازی تعیین شد.
یافتهها: طبق روش تاپسیس، خطر سقوط در تانکها، مخازن و کانالها، با نزدیکی نسبی 7439/0 در رتبه اول و خطرات انفجار و آتش سوزی توربین گاز و ترکیدگی لولههای بخار فشار بالا با نزدیکی نسبی 5769/0، در رتبه دوم قرار میگیرند. همچنین در روش فازی خطر انفجار و آتش سوزی توربین گاز و ترکیدگی لولههای بخار فشار بالا، میزان باورپذیری 6/0، در رتبه اول و سقوط در تانکها، مخزنها و کانالها با میزان باور پذیری 2/0، در رتبه دوم قرار میگیرند. نتایج گویای همبستگی و تطابق دو روش، در تعیین ریسک خطرات ایمنی می باشد.
نتیجه گیری: استفاده از روشهای منطقی و ریاضی، میتواند موجب مدیریت منابع محدود و اتخاذ مناسب ترین راهکارهای کنترلی شود.
روش بررسی: ابتدا جهت شناسایی خطرات، از دانش و تجربه گروهی از کارشناسان مهندسی ایمنی و بهداشت حرفه ای، مرور مستندات، مصاحبه با متخصصین و برگزاری جلسات طوفان فکری، استفاده شد. سپس، ریسک واقعی خطرات شناسایی شده با استفاده از روش تاپسیس و معیار باورپذیری منطق فازی تعیین شد.
یافتهها: طبق روش تاپسیس، خطر سقوط در تانکها، مخازن و کانالها، با نزدیکی نسبی 7439/0 در رتبه اول و خطرات انفجار و آتش سوزی توربین گاز و ترکیدگی لولههای بخار فشار بالا با نزدیکی نسبی 5769/0، در رتبه دوم قرار میگیرند. همچنین در روش فازی خطر انفجار و آتش سوزی توربین گاز و ترکیدگی لولههای بخار فشار بالا، میزان باورپذیری 6/0، در رتبه اول و سقوط در تانکها، مخزنها و کانالها با میزان باور پذیری 2/0، در رتبه دوم قرار میگیرند. نتایج گویای همبستگی و تطابق دو روش، در تعیین ریسک خطرات ایمنی می باشد.
نتیجه گیری: استفاده از روشهای منطقی و ریاضی، میتواند موجب مدیریت منابع محدود و اتخاذ مناسب ترین راهکارهای کنترلی شود.