دوره 2، شماره 2 - ( مرداد 1397 )                   جلد 2 شماره 2 صفحات 142-133 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

ارزیابی ریسک ارگونومیکی در بخش های پاراکلینیکی (آزمایشگاه – پاتولوژی – رادیولوژی و سی تی اسکن) به روش ROSA در مراکز درمانی (مطالعه موردی بیمارستان بقیه الله (عج))
مهدی بهرام بیگی، مهناز میرزا ابراهیم طهرانی، فیروز ولی پور
گروه مدیریت محیط زیست، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
چکیده:   (1853 مشاهده)
مقدمه: عوامل زیان آور ارگونومی یکی از عواملی است که باعث ایجاد اختلالات اسکلتی عضلانی مربوط به کار می شود و سالیانه باعث ایجاد درصد نسبتا بالائی از غیبت های ناشی از کار، پرداخت غرامت­های بیمه ای، ناراحتی جسمی و روانی و سرانجام نارضایتی کارکنان و کاهش بهروری و تولید می گردد. برای رفع این خطرات  علم ارگونومی توانمندی ها و ظرفیت ها و خصوصیات انسان را شناسایی می کند و دستگاهها و ایستگاههای کاری و محیط را متناسب با انسان سازماندهی و تنظیم می کند.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی بوده است. در این مقاله جهت تعیین درصد شیوع ناراحتی های اسکلتی- عضلانی از پرسش نامه نوردیک و تعیین سطح ریسک از روش ROSA استفاده شد. پس از  تکمیل  فرم­ها و چک لیست ها  و جمع بندی آنها داده ها توسط  نرم افزار آماری  SPSS18 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.  
یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده میزان شیوع کلی اختلالات اسکلتی - عضلانی برابر 7/60 درصد می­باشد. میزان شیوع اختلالات اسکلتی - عضلانی کارکنان (حداقل یک ناحیه دچار اختلال می باشد) در 12 ماه گذشته برابر 8/91 درصد می باشد. میزان شیوع کلی اختلالات اسکلتی - عضلانی (حداقل یک ناحیه دچار اختلال می باشد) در 7 روز گذشته برابر 82/0 درصد می­باشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، میانگین و انحراف استاندارد نمره ROSA در کارکنان برابر 57/5 و 26/1 می باشد.بر اساس نتایج مطالعه ضرورت مداخلات ارگونومیک در زمینه آموزش کارکنان و خرید تجهیزات ارگونومیک در اولویت قرار دارد.
واژه‌های کلیدی: ارگونومی، بیمارستان، ناراحتی اسکلتی – عضلانی، ROSA
متن کامل [PDF 1117 kb]   (919 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ایمنی
دریافت: 1397/5/30 | پذیرش: 1397/5/30 | انتشار: 1397/5/30
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.