کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت حرفهای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران
چکیده: (4031 مشاهده)
مقدمه: فرسودگی شغلی با خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و کاهش عملکرد شخصی شناخته میشود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط نوبت کاری و فرسودگی شغلی در بخشهای مختلف یکی از بیمارستان های آموزشی شهر اهواز در سال 1395 میباشد.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده و جمعیت مورد مطالعه را 180 نفر از پرستاران شیفتی بیمارستان تشکیل دادند. نمونه گیری به روش طبقه ای صورت گرفت. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامهی فرسودگی شغلی مسلش و جکسون انجام گرفت. پس از جمع آوری اطلاعات، آنالیز دادهها با نرم افزار SPSS18 انجام شد.
یافته ها: تحلیل نتایج این مطالعه نشان داد که میزان ابعاد خستگی هیجانی و مسخ شخصیت پرستاران شدید و به ترتیب 2/77 درصد و 8/92 درصد بوده است از طرفی بعد کاهش عملکرد شخصی با درجه پایین با مقدار 6/90 درصد گزارش شده است.
نتیجه گیری: سطوح بالای خستگی هیجانی و مسخ شخصیت و همچنین سطح پایین کاهش احساس کفایت شخصی در پرستاران مورد مطالعه، هشداری برای مدیران در حوزه سلامت و بهداشت تلقی می شود و در صورت عدم در نظر گرفتن تدابیر مدیریتی مناسب برای مهار آنها، میتوانند آسیبهای روانی و جسمی ناشی از شغل را بر کارکنان نوبتکار بخش سلامت داشته باشند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی دریافت: 1396/5/7 | پذیرش: 1396/6/18 | انتشار: 1396/8/9