کیانوش پاک پناه، بهنوش خوش منش زاده، فاطمه رضویان،
دوره ۲، شماره ۳ - ( آبان ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه : تعارض کار – خانواده و استرس شغلی امروزه به مسئله ای شایع و پر هزینه در محیط های کاری تبدیل شده است و تقریبـاً همـه افـراد بـا آن مواجه شده اند. تعارض کار – خانواده و استرس شغلی از زیر مجموعه های عوامل روانی اند. هـدف اصـلی ایـن پـژوهش، سـنجش میزان همبستگی تعـارض کـار - خانواده، استرس شغلی و استعداد حادثه پذیری و همچنین طبقه بندی کارکنان در این ۳ متغیر است.
روش بررسی : تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات از طریق ۴ پرسشنامه دموگرافی، استعداد حادثه پذیری، تعارض کار - خانواده و استرس شغلی می باشد. نمونه آمـاری به روش نمونه گیری تصادفی ۲۵۰ نفر است. داده ها بـا کمک نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن، توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار موردتجزیه و تحلیـل قرار گرفته است.
یافته ها: یافته ها نشانگر این است که استرس شغلی و تعارض کار- خانواده همبستگی مستقیم بر افزایش حادثه پذیری کارکنان داشته است. همچنین مشخص شد که در بین زیر مقیاس های تعارض کار - خانواده بیشترین نمره مربوط به تعارض کار به خانواده مبتنی بر رفتار (۱۹/۹) در گروه مورد مطالعه می باشد. همچنین در زیرمقیاس های استرس بیشترین نمره در زیرمقیاس عملکرد شغلی ( ۴۳/۱۸ ) می باشد.
نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد که افزایش استرس شغلی و همچنین تعارض کار - خانواده منجربه افزایش سطح حادثه پذیری میگردد. بنابراین با حضور روانشناس در محیط های کاری و آموزش نحوه کنترل و مدیریت استرس و نحوه تقسیم وظایف کاری و خانوادگی در جهت رفع این مشکلات و کاهش حوادث اقدام گردد.
