چکیده
مقدمه: اختلالات اسکلتی_عضلانی یکی از عوامل شایع آسیب‌های شغلی و ناتوانی در کشور‌های در حال توسعه می‌باشد که این اختلالات یکی از ۱۰ آسیبی است که منجر به غیبت از کار می‌شود. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی منتخب بر بهبود اختلالات اسکلتی_عضلانی و رضایت شغلی در کارگران یکی از کارخانه‌های مواد غذایی همدان است.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی از نوع توصیفی_تحلیلی که جامعه‌ی آماری ۱۸۰ نفر بود، ۳۲ نفر به عنوان نمونه‌ی آماری در دو گروه، تمرینی(۱۶=n) و کنترل(۱۶=n) انتخاب شدند. پرسشنامه‌ی نورودیک برای شناسایی میزان مواجهه با اختلالات، شاخص VAS برای تعیین شدت درد و پرسشنامه‌ی منه‌سوتا برای بدست آوردن میزان رضایت شغلی استفاده شد. برای بررسی شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی از فراوانی و برای بررسی اثر تمرینات بر میزان درد و رضایت شغلی از تست تی‌وابسته و مستقل در سطح معناداری ۰/۰۵ استفاده گردید.
یافته ها:یافته‌های مطالعه نشان داد، اختلالات اسکلتی_عضلانی در نواحی کمر (۲۵/۵۸ درصد)، زانو (۵۷/۴۷ درصد)، مچ‌دست (۳۲/۰۳ درصد) و گردن (۳۱/۰۳ درصد) بیشترین میزان شیوع را به خود اختصاص دادهاند. نتایج آزمون تی‌زوجی نشان داد که پس از هشت هفته تمرینات اصلاحی میزان درد در ناحیه‌ی کمر (۰/۰۰۰۱=p) و زانو(۰/۰۰۰۱=p) کاهش داشت. همچنین میزان رضایت شغلی افراد پس از این دوره افزایش معناداری داشت (۰/۰۰۰۱=p).
نتیجه گیری:شیوع اختلالات اسکلتی_عضلانی کارگران بیشتر در نواحی کمر، زانو، مچ دست و گردن بوده، که باید مداخلات اصلاحی و ارگونومیکی صورت گیرد. همچنین تمرینات اصلاحی منتخب توانسته است در کاهش درد اختلالات و افزایش رضایت شغلی کارگران اثر مثبتی داشته باشد.
