حمیدرضا نجم آبادی، غلامحسین حلوانی، علیرضا اسماعیلی، حمیده میهن پور،
دوره ۱، شماره ۳ - ( ۱۱-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: بیش از ۸۵ درصد حوادث به علت اعمال ناایمن صورت گرفتهاند و علل ۸۵ تا ۹۸ درصد از حوادث شغلی که در اثر رفتار ناایمن رخ میدهند نگرش، رفتار و فرهنگ گزارش شده است. بنابراین هدف این مطالعه، بررسی فرهنگ ایمنی و ارتباط آن با حوادث ناشی از کار در یک پروژه قطار شهری میباشد.
روش بررسی: این پژوهش برروی ۱۸۰ نفر از کارگران قطار شهری صوررت گرفتهاست. جهت جمعآوری دادههای این مطالعه توصیفی تحلیلی، از پرسشنامه استاندارد شده فرهنگ ایمنی که مشتمل بر ۶۲ سوال مرتبط با ۵ حوزه آموزش، محیطکار، اولویت به ایمنی، تبادل اطلاعات و تعهد مدیریت میباشد، استفاده گردید. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS۲۰ آنالیز و ارزیابی شدند.
یافته ها: میانگین کلی نمره فرهنگ ایمنی در قطار شهری ۴/۲۲۰ بود، که فرهنگ پروژه مثبت ارزیابی میگردد. در بین ابعاد مختلف فرهنگایمنی، کمترین میانگین نمره فرهنگ ایمنی مربوط به بعد محیط کار (۵/۵۸ درصد) و بیشترین میانگین نمره فرهنگ ایمنی مربوط به اولویت به ایمنی بود (۸۴ درصد). ۷/۶ درصد افراد سابقه حادثه داشتند که شایعترین علت حوادث
بیاحتیاطی (۷۵ درصد) و بیشترین پیامد حوادث صورتگرفته، آسیبهای سطحی بود
(۶/۶۶ درصد). بین فرهنگ ایمنی با گروههای سنی و رضایتشغلی رابطه معنیدار وجود
داشت (۰۵/۰ P <).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج، اولویت دادن به ایمنی در محیطکار و آموزش از مهمترین عوامل مؤثر در کسب نمره بالای فرهنگ ایمنی پروژه بوده است. از طرفی با توجه به نوع فعالیتکاری، محیطکار به عنوان عامل اصلی کاهش نمره فرهنگ ایمنی مطرح شده است. مهمترین نکته در جلوگیری از حوادث جزئی به وجود آمده و ارتقاء فرهنگ ایمنی، رعایت ۵s در محیط کار میباشد.
