BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ohhp.ssu.ac.ir/article-1-325-fa.html
چکیده
مقدمه: بررسی حوادث رخ داده در صنایع نشان داده که عوامل مختلفی بر وقوع حوادث تأثیرگذار می باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی ارتباط شیوع حوادث شغلی با فاکتورهای فردی و شغلی در محیط کار صنایع استان قم می باشد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی براساس حوادث ثبت شده در اداره بازرسی کار استان قم در سال ۱۳۹۶ انجام گردید. تمام پرونده‌ها انتخاب و با توجه به ثبت دقیق حوادث ۱۰۴۸ مورد پرونده بررسی گردید. پارامترهای لازم از فرم های گزارش حوادث استخراج و فراوانی و درصد فراوانی آنها توسط نرم افزار۱۸ SPSS آنالیز گردید.
یافته ها: بیشترین آمار حوادث در رنج سنی ۳۰-۲۰ سال با سابقه کار کمتر از ۵ سال بود. کمترین آمار حوادث مربوط به مقاطع تحصیلی لیسانس و بالاتر بود. علاوه براین آمار بالایی از افراد حادثه دیده (%۵/۴۱) در فعالیت های ساختمانی و عمران فعالیت داشتند. دربررسی جمعیت کارگری بیشترین آمار حوادث مربوط به کارگاه هایی با تعداد پرسنل ۱۰-۲۴ نفر می باشد. در بررسی علل حوادث %۲/۳۳ حوادث ناشی از عدم آموزش ایمنی و %۲/۲۴ عدم رویه کاری ایمن شناخته شد. در گروه علل تجهیزات بیشترین سهم حوادث به علت عدم وجود تجهیزات مناسب و در رابطه با علل انسانی عدم توقف دستگاه هنگام تعمیر دلیل اصلی حادثه شناخته شد.
نتیجه گیری: نتایح مطالعه حاضر نشان داد در وقوع حوادث صنعتی فاکتورهای دموگرافیک و شغلی از جمله سن، سابقه کار ، و نوع صنعت اهمیت بسزایی دارند. علاوه براین مشخص گردید علل مدیریتی، تجهیزاتی و انسانی هر کدام نقش موثری در وقوع حوادث دارند که می توان با نظارت بیشتران مدیران و جذب مسئول ایمنی و بهداشت و در نهایت رعایت اصول ایمنی در تمام زمینه های کاری نرخ حوادث را به میزان چشمگیری کاهش داد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
