دوره 5، شماره 4 - ( 11-1400 )
جلد 5 شماره 4 صفحات 318-308 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
REZAEI S, GHOTBI-RAVANDI M R, DASTANPOUR M, ZARE S, SALARI H. Investigating the Effect of Ergonomic Interventions on the Reduction of Musculoskeletal Disorders in Qeshm Zinc Smelting Complex. ohhp 2022; 5 (4) :308-318
URL: http://ohhp.ssu.ac.ir/article-1-328-fa.html
URL: http://ohhp.ssu.ac.ir/article-1-328-fa.html
رضایی سعید، قطبی راوندی محمدرضا، داستانپور محمد، زارع سجاد، سالاری هادی. بررسی تأثیر مداخلات ارگونومیک بر کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی در مجتمع ذوب و احیای روی قشم در سال 1399. بهداشت کار و ارتقاء سلامت. 1400; 5 (4) :308-318
گروه سلامت، ایمنی و محیط زیست، موسسه اموزش عالی کرمان، کرمان، ایران
چکیده: (875 مشاهده)
مقدمه: هم‌زمان با پیشرفت علم و تکنولوژی در کشورهای جهان سوم و در حال توسعه عوامل زیان‌آور محیط کار بیشتری زندگی کارکنان را به خطر می‌اندازد. یکی از این عوامل زیان‌آور، عدم تطبیق کار با انسان است که باعث اختلالات اسکلتی عضلانی میشود. بخش مهمی از غرامت‌های ناشی از کار در کشورهای در حال توسعه مربوط به اختلالات اسکلتی عضلانی است. به همین دلیل مطالعهای با هدف بررسی تأثیر مداخلات ارگونومیک بر کاهش شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و سرانجام استفاده از نتایج به دست آمده برای پیشگیری از اختلالات اسکلتی عضلانی و بهبود محیط کار در میان کارکنان مجتمع ذوب و احیای روی قشم در سال ۱۳۹۹ انجام گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه کارکنان به صورت تصادفی ساده با استفاده از پرسشنامه نوردیک، به صورت شاهد موردی به روشQEC و نقشه بدن مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس مداخلات ارگونومیک برای گروه مورد انجام شد. بعد از یک ماه و چهار ماه ارزیابی مجدد به روش‌های QEC و نقشه بدن انجام شد.
نتیجه گیری: بنابراین با انجام مداخلات صحیح ارگونومیک شامل آموزش اصول ارگونومیک، به کارگیری تجهیزات اتوماتیک و غیره اختلالات اسکلتی عضلانی نواحی کمر، شانه، گردن و زانو ایجاد شد و اختلالات اسکلتی عضلانی به ۵۸/۱۳ درصد کاهش یافت. همچنین پس از اجرای مداخلات ارگونومی سطح ریسک این اختلالات به مقدار قابل توجهی کاهش یافت.
روش بررسی: در این مطالعه کارکنان به صورت تصادفی ساده با استفاده از پرسشنامه نوردیک، به صورت شاهد موردی به روشQEC و نقشه بدن مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس مداخلات ارگونومیک برای گروه مورد انجام شد. بعد از یک ماه و چهار ماه ارزیابی مجدد به روش‌های QEC و نقشه بدن انجام شد.
نتیجه گیری: بنابراین با انجام مداخلات صحیح ارگونومیک شامل آموزش اصول ارگونومیک، به کارگیری تجهیزات اتوماتیک و غیره اختلالات اسکلتی عضلانی نواحی کمر، شانه، گردن و زانو ایجاد شد و اختلالات اسکلتی عضلانی به ۵۸/۱۳ درصد کاهش یافت. همچنین پس از اجرای مداخلات ارگونومی سطح ریسک این اختلالات به مقدار قابل توجهی کاهش یافت.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
