مقدمه: با توجه به اهمیت بسیار زیاد سلامتی و جنبه‏های مختلفی از وظایف و مسئولیت‏های افراد در مشاغل پرستاری و معلمی که به صورت بالقوه می‎توانند برای آن‏ها فشارآور باشند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه استرس ادراک‌شده، تعارض کار- خانواده و فرسودگی شغلی در پرستاران و معلمان شهر بندر عباس انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسه‎ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه پرستاران و معلمان شهر بندرعباس در نیمسال اول ۱۳۹۸ بود که ۷۰ نفر پرستار و ۷۰ نفر معلم به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده‎ها از پرسشنامه استرس ادراک‌شده کوهن و همکاران (۱۹۸۳)، پرسشنامه تعارض کار- خانواده کارلسون و همکاران (۲۰۰۰) و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (۱۹۸۱) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‎ها: نتایج نشان داد تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه پرستاران و معلمان در متغیرهای استرس ادراک شده (۸۵/۹=F و ۰۱/۰>P)، تعارض کار- خانواده (۷۷/۱۴=F و ۰۱/۰>P) و فرسودگی شغلی (۲۲/۲۴=F و ۰۱/۰>P) وجود داشت. همچنین نتایج حاکی از آن است که میانگین نمرات گروه پرستاران در متغیرهای استرس ادراک‌شده، تعارض کار- خانواده و فرسودگی شغلی بالاتر از گروه معلمان است.
نتیجه‎گیری: به طور کلی، سیستم چرخشی و متغیر پرستاری باعث شده که مشکلات بیشتری در عملکرد خانوادگی و استرس کاری در مقایسه با معلمان داشته باشند؛ همچنین، فرسودگی شغلی در میان پرستاران به دلیل نبود امنیت شغلی و آینده روشن بیشتر از معلمان بود.