چکیده:
مقدمه: ایمنی، افزایش سطح آگاهی و پیشگیری از وقوع مخاطرات به منظور تداوم ارتقای کیفی فعالیت آزمایشگاه ها ضروری است و امروزه موردتوجه مجامع علمی، پژوهشی و صنعتی قرار گرفته است. بنابراین مطالعهای با هدف تعیین ضریب ریسک، مخاطرات احتمالی و ارائه برنامه های عملی در آزمایشگاههای پژوهشکده میگوی کشور انجام گردید.
روش بررسی: مخاطرات ایمنی هشت آزمایشگاه پژوهشکده میگوی کشور با تکنیک تجزیه و تحلیل حالات خطا و اثرات ناشی از آن طی مطالعه مداخلهای مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای این منظور در فاز اول تیم متخصصین ایمنی، با تهیه و تکمیل فرم های پرسشنامه ایمنی، وضعیت موجودِ شاخص های ایمنی و نقاط خطر آزمایشگاهها، ارزیابی میزان فاصله با شاخص های ایمنی و مدیریت نقاط خطر را شناسایی و بر اساس میزان شدت خطر (Severity)، احتمال وقوع (Occurrence) و احتمال کشف خطر (Detection)، رویکرد عدد اولویت ریسک (RPN) را محاسبه، اولویت بندی و اقدامات اصلاحی پیشنهاد شدند. در فاز دوم پس از اقدامات اصلاحی پرسشنامه ایمنی مجدداً تکمیل و میزان شدت خطر، احتمال وقوع، احتمال کشف، عدد اولویت ریسک، عدد ریسک و درصد کاهش عدد اولویت ریسک آزمایشگاه های تحت مطالعه محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: 35 مورد نقاط خطر در آزمایشگاه ها شناسایی شد، دامنه اعداد اولویت ریسک از 12= RPN مربوط به آزمایشگاه پلانکتون شناسی تا 210= RPN مربوط به آزمایشگاه های میکروبیولوژی دریا و آلایندههای دریایی بود که پس از انجام اقدامات کنترلی عدد ریسک آزمایشگاه میکروبیولوژی دریا به 180 وآلایندههای دریایی به 120 کاهش یافت (05/0>P).
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که تکنیک FMEA در شناسایی نقاط خطر آزمایشگاهها، ارزیابی، طبقه بندی ریسکهای آزمایشگاه های پژوهشکده میگوی کشور مناسب بوده و ارائه و اجرای راهکارهای کنترلی در حذف یا کاهش رتبه ریسک محیط های پژوهشی اثربخش میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |