چکیده

مقدمه: اختلالات اسکلتی- عضلانی یکی از عوامل شایع آسیب‌های شغلی است که به طور عمده در کمر، گردن و اندام‌های فوقانی نمایان می‌شود. پیشگیری از بروز این ناراحتی‌ها مستلزم ارزیابی وضعیت‌های کاری با استفاده از روش‌های آنالیز شغلی علم ارگونومی است. این مطالعه با هدف تعیین میزان آسیب‌های اسکلتی- عضلانی تعمیرکاران مکانیک با استفاده از روش REBA در سال 1397 در مس سرچشمه انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، وضعیت‌های انجام کار 65 نفر شاغل در شغل تعمیرات مکانیک با استفاده از روش REBA ارزیابی شد. میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی نیز با استفاده از پرسشنامه نوردیک به دست آمد. اطلاعات جمع‌آوری شده توسطSPSS 20 مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: در این بررسی شیوع ناراحتی مچ دست 07/43درصد، گردن 46/18درصد، شانه 84/33درصد، کمر 85/53درصد و ساق پا 70/27درصد بود. در مورد سطح ریسک اندام راست بدن، 25/9درصد افراد مورد مطالعه در سطح پائین، 15/46درصد در سطح متوسط، 30/32درصد در سطح بالا و 30/12درصد در سطح خیلی بالا قرار داشتند. هم چنین در مورد سطح ریسک اندام چپ بدن، 62/4درصد افراد مورد مطالعه در سطح پائین، 61/64درصد در سطح متوسط، 15/26درصد در سطح بالا و 62/4درصددر سطح خیلی بالا قرار داشتند.
نتیجه‌گیری: این نتایج حاکی از آن بود که وضعیت‌های کاری افراد مورد مطالعه نیاز به اصلاح دارد. آموزش شناخت عوامل خطر بیومکانیک و روش‌های صحیح انجام کار، استفاده از ابزار مناسب و متناسب با فرایند کاری، بهبود و کنترل فاکتورهای استرس‌زا و تأثیرگذار محیطی برای پیشگیری از بروز این اختلالات ضروری است.