دوره 1، شماره 3 - ( بهمن 1396 )
جلد 1 شماره 3 صفحات 237-227 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
NEMATOLAHI A, MIHANPOUR H, MANSOURI Z. The Effect of Coping Strategies on work Stress among Tile Factory workers in Abadeh. ohhp 2018; 1 (3) :227-237
URL: http://ohhp.ssu.ac.ir/article-1-72-fa.html
URL: http://ohhp.ssu.ac.ir/article-1-72-fa.html
نعمت اللهی علی، میهن پور حمیده، منصوری زهرا. تأثیر روش‌های مقابله با تنش بر فشار شغلی کارکنان کارخانجات کاشی شهرستان آباده. بهداشت کار و ارتقاء سلامت. 1396; 1 (3) :227-237
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، فارس، ایران
چکیده: (2735 مشاهده)
مقدمه: استرس نتیجه تعامل بین فرد و موقعیتی است که فرد، توانایی خود را به منظور پاسخگویی به مطالبات ناکافی میداند و مسئله شایع در محیطهای کاری میباشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر روش‌های مقابله با تنش بر فشار شغلی کارکنان کارخانجات کاشی شهرستان آباده بود.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی میباشد که از بین کارکنان سه کارخانه کاشی فعال در شهرستان آباده در سال 1394، 288 نفر به شیوهی نمونهگیری تصادفی طبقهبندی شده به روش سیستماتیک، انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامهی استرس شغلی هلریگل و اسلوکام و پرسشنامه شیوههای مقابله با استرس (CISS)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادههای به دست آمده با استفاده از تحلیل رگرسیون چندمتغیری، مورد ارزیابی آماری قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان دادند که راهبردهای مسئلهمدار با ضریب بتای معادل (320/0-=β) و سطح معنیداری (0005/0=P) پیشبینی کنندهی منفی و راهبردهای هیجانمدار با ضریب بتای معادل (329/0=β) و سطح معنیداری (0005/0=P) پیشبینی کنندهی مثبت استرس شغلی میباشند. راهبردهای هیجانمدار نیز قادر به پیشبینی تغییرات مربوط به استرس شغلی و ابعاد آن میباشند، اما راهبردهای اجتنابمدار قادر به پیشبینی استرس شغلی و ابعاد آن نبود.
نتیجه گیری: با توجه به یافتهها میتوان اثرات استرس شغلی شاغلین را با افزایش راهبرد مسألهمدار از طریق آموزش استفاده از این نوع راهبردها و همچنین کاهش راهبردهای هیجانمدار آنها بهبود بخشید.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی میباشد که از بین کارکنان سه کارخانه کاشی فعال در شهرستان آباده در سال 1394، 288 نفر به شیوهی نمونهگیری تصادفی طبقهبندی شده به روش سیستماتیک، انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامهی استرس شغلی هلریگل و اسلوکام و پرسشنامه شیوههای مقابله با استرس (CISS)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادههای به دست آمده با استفاده از تحلیل رگرسیون چندمتغیری، مورد ارزیابی آماری قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان دادند که راهبردهای مسئلهمدار با ضریب بتای معادل (320/0-=β) و سطح معنیداری (0005/0=P) پیشبینی کنندهی منفی و راهبردهای هیجانمدار با ضریب بتای معادل (329/0=β) و سطح معنیداری (0005/0=P) پیشبینی کنندهی مثبت استرس شغلی میباشند. راهبردهای هیجانمدار نیز قادر به پیشبینی تغییرات مربوط به استرس شغلی و ابعاد آن میباشند، اما راهبردهای اجتنابمدار قادر به پیشبینی استرس شغلی و ابعاد آن نبود.
نتیجه گیری: با توجه به یافتهها میتوان اثرات استرس شغلی شاغلین را با افزایش راهبرد مسألهمدار از طریق آموزش استفاده از این نوع راهبردها و همچنین کاهش راهبردهای هیجانمدار آنها بهبود بخشید.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
