مقدمه: حمل دستی بار می تواند در کوتاه مدت باعث خستگی شده و در بلندمدت آسیب های اسکلتی عضلانی مرتبط با کار را در کارگران افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان نیروهای وارد به کمر کارگران شاغل در وظایف حمل دستی بار انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی بر روی 100 نفر از کارگران 9 صنعت مواد غذایی شهرستان ملارد در 1396 انجام شد. برای تعیین فراوانی ناراحتی های اسکلتی عضلانی از پرسشنامه نوردیک و برای تعیین میزان نیروهای وارد به کمر از نرم افزار سه بعدی « پیش بینی نیروی استاتیک » (3DSSPP  ) استفاده گردید. تجزیه وتحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزارSPSS₂₃  صورت پذیرفت.
یافته ها : 24 درصد از کارگران حداقل در یکی از اندام های 9 گانه اسکلتی عضلانی خود ناراحتی داشتند. همچنین نتایج تجزیه و تحلیل در3DSSPP  نشان داد که در30 و 34 درصد از پوسچر کارگران به ترتیب نیروهای فشاری وارد بر دیسک بین مهره ای L5/S1 و L4/L5 و در 8 درصد نیز نیروی برشی وارد بر دیسکL5/S1   از حد مجاز آن بالاتر بودند. رابطه معنی داری بین فراوانی ناراحتی های اسکلتی عضلانی در کارگران مورد مطالعه و میزان نیروهای فشاری و برشی وارد بر کمر کارگران مشاهده نشد.
نتیجه گیری: بر اساس حدود توصیه شده NIOSH، مقادیر نیروهای فشاری و برشی وارد بر کمر در 3DSSPP نشان داد که در 30 درصد وظایف بلندکردن دستی بار، ریسک آسیب به کمر در سطح متوسط بود و این ریسک در 70 درصد وظایف در سطح پایین قرار داشت.