دوره 4، شماره 1 - ( اردیبهشت 1399 )
جلد 4 شماره 1 صفحات 45-38 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Javaherforoush zadeh1 F, gharacheh L. The Relationship between Work Shift and Burnout in Golestan Hospital in Ahvaz. ohhp 2020; 4 (1) :38-45
URL: http://ohhp.ssu.ac.ir/article-1-249-fa.html
URL: http://ohhp.ssu.ac.ir/article-1-249-fa.html
جواهرفروش زاده فاطمه، قراچه لاله. بررسی ارتباط بین نوبت کاری و فرسودگی شغلی در پرسنلICU قلب بیمارستان گلستان اهواز. بهداشت کار و ارتقاء سلامت. 1399; 4 (1) :38-45
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.نویسنده مسئول*
چکیده: (2037 مشاهده)
مقدمه: فرسودگی شغلی بر سلامت جسمی و روحی اثرگذار بوده و به عنوان پیامد نهایی شغلی در بسیاری از مشاغل مشاهده می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط نوبت‌کاری و فرسودگی شغلی در پرسنل شاغل در بخش مراقبت‌های ویژه جراحی قلب بیمارستان گلستان اهواز می‌باشد.
روش کار: این مطالعه، از نوع توصیفی–تحلیلی بوده و جمعیت مورد مطالعه، بصورت سرشماری و شامل تمامی پرسنل شاغل(280نفر) در بیمارستان گلستان اهواز می‌باشند. افراد مورد مطالعه از بین پرسنل دارای حداقل یکسال سابقه فعالیت شغلی پیوسته با شیفت ثابت در در دو گروه شیفت کار و روزکار در سال1398 انتخاب شدند.
یافته ها: فرسودگی شغلی در شیفت‌های ثابت صبح 3/14% (40نفر) و در شیفت‌های در گردش 7/85% (240نفر) می‌باشد. میزان ابعاد فرسودگی شغلی پرسنل در سطح بالا در بعد خستگی عاطفی 7/60 % (170نفر) و بعد شخصیت زدائی 6/78% (220نفر) و در بعد موفقیت شخصی 4/46% (130نفر) بود. بین شیفت کاری با بعد خستگی عاطفی(01/0P<) و با احساس شخصیت‌زدائی(01/0P<) رابطه وجود
دارد.
نتیجه گیری: با توجه به وجود سطوح مختلف فرسودگی شغلی پیشنهاد می‌گردد مدیران نظام سلامت ترتیبی اتخاذ نمایند که نیازسنجی به منظور افزایش امکانات انجام شود، نحوه تامین و توزیع نیروی انسانی در بخش‌های درمانی بررسی و در صورت امکان حداقل امنیت شغلی برای پرسنل و پرستاران فراهم شود.
روش کار: این مطالعه، از نوع توصیفی–تحلیلی بوده و جمعیت مورد مطالعه، بصورت سرشماری و شامل تمامی پرسنل شاغل(280نفر) در بیمارستان گلستان اهواز می‌باشند. افراد مورد مطالعه از بین پرسنل دارای حداقل یکسال سابقه فعالیت شغلی پیوسته با شیفت ثابت در در دو گروه شیفت کار و روزکار در سال1398 انتخاب شدند.
یافته ها: فرسودگی شغلی در شیفت‌های ثابت صبح 3/14% (40نفر) و در شیفت‌های در گردش 7/85% (240نفر) می‌باشد. میزان ابعاد فرسودگی شغلی پرسنل در سطح بالا در بعد خستگی عاطفی 7/60 % (170نفر) و بعد شخصیت زدائی 6/78% (220نفر) و در بعد موفقیت شخصی 4/46% (130نفر) بود. بین شیفت کاری با بعد خستگی عاطفی(01/0P<) و با احساس شخصیت‌زدائی(01/0P<) رابطه وجود
دارد.
نتیجه گیری: با توجه به وجود سطوح مختلف فرسودگی شغلی پیشنهاد می‌گردد مدیران نظام سلامت ترتیبی اتخاذ نمایند که نیازسنجی به منظور افزایش امکانات انجام شود، نحوه تامین و توزیع نیروی انسانی در بخش‌های درمانی بررسی و در صورت امکان حداقل امنیت شغلی برای پرسنل و پرستاران فراهم شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
